Na stalowej konstrukcji umieszczono dziesięć punktów audiowizualnych. Przez otwory można oglądać zdjęcia stereoskopowe (trójwymiarowe) i słuchać nagrań. Punkty umieszczone są na różnych wysokościach tak, aby były dostępne dla jak największej liczby osób. Dzieci muszą wspiąć się po kilku szczeblach – dla nich to część zabawy. Konstrukcja instalacji jest samonośna i pozwala na zmiany treści wystawy.
Galeria audiowizualna powstała w ramach imprez zaplanowanych na dni Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w ramach projektu Wrocław – wejście od podwórza. Miała ona na nowo odkryć Brochów, dzielnicę Wrocławia kojarzoną z niebezpiecznym przedmieściem i miejską sypialnią. Jak wykazały archiwalia i wywiady z mieszkańcami „Było to ładne miasteczka o fascynującej, tętniącej życiem historii, bogatym dziedzictwie i pięknej architekturze. Niewiele osób wie, że to na Brochowie ruszyła pierwsza w tej części Europy sieć trolejbusowa, że tu zrealizowano – jako jedną z pierwszych – koncepcję miasta-ogrodu. W latach 30. działał tu popularny odkryty basen, funkcjonowało kino i dom kultury, w którym do tańca grywały orkiestry. Obraz ówczesnego Brochowa istnieje dzisiaj tylko na starych fotografiach, w zarysie niszczejących budynków lub w pamięci mieszkańców. Rozmowy z nimi, opowieści o ich życiu, zwyczajach i ulubionych miejscach sprawiły, że dzisiejsze widzenie Brochowa przefiltrowane przez setki zdjęć, rodzinnych historii i świadectw wydarzeń zupełnie zmienia odbiór tego miejsca.” Powstała wirtualna mapa dzielnicy w postaci plenerowego fotoplastykonu.
